Miejsca pracy dla niepełnosprawnych

Dodano: 07 marca 2016

Nakładanie kar finansowych na firmy i urzędy nie zatrudniające osoby niepełnosprawne jest korzystne dla Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych a nie dla osób z niepełnosprawnościami. Parlamentarzyści powinni stworzyć nowe przepisy, które obligowałby pracodawcę do zatrudniania określonej liczby osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności.

Od wielu lat trwa spór pomiędzy politykami, pracodawcami i organizacjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych na temat kształtu obecnego systemu zatrudniania osób z niepełnosprawnościami. Organizowane są liczne spotkania, konferencje i seminaria, które niestety nie przynoszą żadnych realnych korzyści dla osób niepełnosprawnych, niesłyszących i niewidomych.

Środki państwowe i unijne trwonione są na organizację imprez, które służą lansowaniu się różnym przedsiębiorcom, działaczom, urzędnikom i politykom. Dodatkowo pokaźne sumy pieniędzy wydawane są na drukowanie publikacji, katalogów, kalendarzy, notesów i innych nikomu niepotrzebnych gadżetów.

Wszystkie spotkania kończą się jak wiece wyborcze. Pojawiają się pomysły, składane są obietnice, a na drugi dzień nikt już nie pamięta gdzie był i o czym mówił.

System zatrudnienia osób niepełnosprawnych wymaga naprawy i wdrożenia rozsądnych reform. Można go wyleczyć i postawić na nogi, ale politykom i urzędnikom na jego ratowaniu – nie zależy.

Jak zwiększyć zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami w Polsce? Można to zrobić w bardzo prosty sposób.

Trzeba stworzyć nowe przepisy, które obligowałby pracodawcę do zatrudniania określonej liczby osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności.

Przykład:

Jan Kowalski prowadzi przedsiębiorstwo w którym na stałe zatrudnionych jest 100 osób. Firma wpłaca co miesiąc na konto bankowe Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pokaźną kwotę pieniędzy za niezatrudnianie osób niepełnosprawnych. Kowalskiemu jest tak wygodnie, a może nikt go nie przekonał do tworzenia miejsc pracy dla niepełnosprawnych.

Uruchomienie procedury obligatoryjnego zatrudniania osób z niepełnosprawnych sprawiłoby, że Kowalski musiałby zatrudnić na przykład co najmniej 20 osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności.

Właściciel firmy zacząłby rekrutować osoby niepełnosprawne, a środki, które musiałby wpłacać na poczet Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przeznaczyłby na organizację i dostosowywanie miejsc pracy dla niepełnosprawnych.

Wprowadzenie takich przepisów mogłoby w dużym stopniu zlikwidować bezrobocie w środowisku osób z niepełnosprawnościami. Niepełnosprawni podejmowaliby pracę odpowiadającą ich kompetencją, a pracodawcy zyskaliby dobrych i oddanych pracowników.